Bronnen:
- Robert Rauschenberg boek
- George Segal boek
- Rachel Whiteread boek
- cultuurnetwerk.nl
- Robert Zandvliet























Viziedocument
In dit document zal ik inzicht proberen te geven in wat mij drijft te doen wat ik doe. Ik zal reflecteren op mijn eigen werk met bestaand werk van gerenommeerde kunstenaars.
Doordat ik bepaalde momenten heb dat ik in mijn huis alles onder me heen beklad kwam ik er achter dat mijn oude verrotte muur met kalk wit geverfd behang met een soort ster/bloem achtig patroontje erin met vele lage kalkwitte muurverf erover het beste werkt als ondergrond. Vanuit de marihuana kwekerij, wat ik vroeger eventjes gedaan heb weet ik dat het ook nog eens het meest reflecterende is wat er is, meer dan zilver folie. Omdat ik nog wel eens van huis wissel word ik dan gescheiden van deze tekeningen en kan ik ze ook niet aan iemand anders laten zien of ze zelfs nog eens bekijken. Dus vond ik het een romantische gedachte om zelf de muur te bouwen zodat ik in (zoals ik dat zelf noem) mijn Tbs-mode ben mij helemaal kan uitleven op de zelf gemaakte kalk muur. Ik besloot een stortbak te gaan bouwen maar per toeval stuitte ik op een container vol met houten platen met rand bij het Maritiem museum. Normaal ben ik veel te kieskeurig om het formaat aan het toeval over te laten, maar nu weet ik toch nog niet wat ik verder ga doen. Ik besloot een mooi formaat 2 keer te gieten en de derde zelf te maken.
Van die derde had ik namelijk al een heel gaaf idee van wat ik er mee wilde doen. Het moet een omgekeerde weggetjes piramide worden waar ik verschillende schilderijen, marker tekeningen en een of meerdere zeefdruk(ken). Op ga maken. Ik gebruik daarbij waarschijnlijk:
Maltechniek
Plamuurtechniek
Houtskool
Olieverf
Acryl/plakkaat verf
Oost-Indische inkt met
 Zeefdruk
Voor de kleuren wil ik voornamelijk Rood en zwart gebruiken. Op een paar tekeningen na, die hebber meer kleuren en andere of zijn full colour. Hoewel de teken/schilder stijlen zullen verschillen is het voor mij een stijl die totaal gevormd word.
In mijn onderzoek kwam ik terecht bij de George Segal, en Rachel Whiteread, omdat deze kunstenaars veel of alleen maar met gips
werken. Rachel Whiteread een van de Young British Artists, en is begonnen met het afgieten en lade van een kast. Ze vond deze negatieve ruimtes zeer interessant om naar buiten te brengen. Het geen wat normaal verboren is word zichtbaar en dit wordt nog eens benadrukt door het kalk witte. Later is ze veel grotere objecten gaan afgieten zoals een matras, een kamer. En zelfs een Tweede Wereld Oorlog gaskamer; Holocaust Monument a.k.a. Nameless Library (2000). George Segal is een ander kunstenaars naar wiens werk ik onderzoek naar gedaan heb. Segal houdt zich ver van de agressiviteit van Pop Art maar ook van de humor ervan. Zijn gipsafgietsels zijn naar levend model, zodat de natuurgetrouwe gelijkenis aan de binnenkant zit en dus onzichtbaar is. Hij heeft meer gemeen met de happening-kunstenaar Allan Kaprow dan met Pop; zijn 'tableaux' van witte figuren in omgevingen met echte voorwerpen (naast een Cola-automaat, in een buschauffeurs stoel, tegen een bioscoopingang) lijken plotseling bevroren happenings. Zijn esthetiek is die van de creatieve fotograaf met een verborgen camera. 'De menselijke gestalte kan oneindig veel gebaren en houdingen aannemen', heeft Segal gezegd. 'Mijn voornaamste bezigheid is de gebaren, die het meest sprekend zijn, te selecteren en te bevriezen om tot het beste resultaat te komen .... Ik hoop op een onthullende waarneming, een plotseling inzicht ....ik probeer de ernst en de waardigheid van de persoon vast te leggen ....ik ben afhankelijk van het karakter van het model om mijn doel volledig te bereiken'. Hoewel de afzonderlijk of als groep opgestelde figuren van Segal buitengewoon sprekend kunnen zijn, komt hun stilzwijgen minder voort uit isolement dan uit de afstandelijkheid, die ze door hun spookachtige kleur krijgen. Anders zouden ze veel meer gewoon figuratief zijn. Hij is een echte 20ste eeuwse genrekunstenaar, bezig met eenvoudige, alledaagse handelingen die een afspiegeling vormen van het algemeen menselijke. De derde Kunstenaar die ik onderzocht is Pop-Artist Robert Rauschenberg, Hij bewerkt op een speelse slordig ogende mannier doeken met zeefdruk en schilderingen, ook plakt hij er dingen op die hij weer in elkaar laat over lopen. Robert Rausgenbergs zijn parachute vind ik te geweldig, Dit een standaard item geworden wat hij vaak op het doek plakt. Of op andere mannieren te zien is in zijn werk. Naar hem kijkend heb ik veel geleerd van wat ik precies niet en wel wil maken. Waarschijnlijk zat het al in mijn hoofd maar door de bevestiging ervan kan ik verder. Zo wil ik dus schilderen op bijna naar corny toe 3D schilderij (dit wil ik graag doorvoeren). Ik wil niet een rommelige sfeer creëren, maar zeer gebalanceerde dynamische tegenhangingen. Een aantal van de beschilderingen wil ik volledig in de gipsen wand laten vervloeien. Voorlopig ben ik even nog niet uitgegipst.
¬

Woensdag 20 Juni.
Toen ik de week ervoor van je hoorde Over de meet en Greet met Robert Zantvliet werd ik meteen al enthousiast. En toen je vervolgens vertelde dat alleen schilders welkom waren werd ik dat nog meer. Ik dacht aan het kunstwerk waar ik veel mee bezig ben wat ik de ”Path of life” noem (erg serieuze naam waar ik op een of andere mannier op terug kom). Maar ondanks dat ik er vele dagen aan gewerkt heb nog steeds niet begonnen met schilderen vanwege het overlijden van Merel en ook het deelnemen aan het staal projekt. Toen dacht ik..ik heb de fingerpainting natuurlijk ook nog gemaakt. Het viel vrij snel op dat Robert Zandvliet een vinger miste (zijn linker ringvinger) en vond dit om die rede best grappig. Bij binnenkomst had ik meteen de grootste interesse voor het eerste grote schilderij en het viel me op dat het best wel veel leek op the ”Path of life”

203x232cm 169x169x30

Als ik ze nu zo naast elkaar zie krijgt het schilderij van Robert Zantvliet zo enorm veel betekenis wat hij nooit zo op die mannier bedoelt kan hebben. Dit is ook waar we het later met zijn allen over hadden. We het hadden over een schilderij zijn betekenis, sommigen waren van mening dat die altijd ergens genoteerd moest staan. Misplaatsingen en vergissingen maken het juist extra interessant voor mij. Robert Zandvliet maakt de laatste tijd veel kunstwerken gebaseerd op kunstwerken van grote kunstenaars uit het verleden. Hij maakt hierop zijn eigen versie in eigen stijl. Bij het Origineel van dit zwarte schilderij van Pablo Picassso was het atelier van de kunstenaar te zien met in het midden een uitgespaard wit doek, wat Robert Zandvliet vervangen heeft voor zwart. Robert Zandvliet bestudeert voor zo’n kunstwerk de hele geschiedenis van de uitgekozen kunstenaar met door samen met degenen die deze kunstenaar weer als inspiratiebron zagen. Ik kan me voorstellen dat dit een zeer prettige mannier van werken is omdat het ook reden geeft om te blijven studeren. En zo dieper in de kunst te gaan. Robert Zandvliet had het verder nog over de presentatie van het werk(dus zonder origineel schilderij ernaast) Hij vertelde over iemand die ooit aan hem op zijn I-phone een schilderij liet zien. In dit verslag presenteer ik ze als 2 afbeeldingen naast elkaar.
George Condo.
George Condo (geb. 1957 in Concord, New Hampshire (USA)) is een Amerikaans kunstenaar. Hij produceert schilderijen en beeldhouwwerken. Hij woont en werkt momenteel in New York. Condo's werken zijn vaak cartoonesk en soms controversieel. In 2010 ontwierp hij een CD-hoes voor Kanye West.

In 2011 heeft het New Museum of Contemporary Art in New York een overzichtstentoonstelling van deze kunstenaar opgezet onder de naam Mental States. Deze tentoonstelling is tot begin september 2011 te zien in Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam. George Condo wordt vertegenwoordigd door Simon Lee Gallery in London en Skarstedt Gallery in New York. In 1979 Ontmoette Condo Jean-Mchel Basquiat voor de eerste keer toen hhe Girls openden voor Basquiat’s band Gray bij de downtown nightclub Tier 3. Na deze ontmoeting verhuisde Condo meteen naar New York om daar zijn carrière als kunstenaar te vervolgen. In 1980 werd Condo een van de op oprichters van de Punk/Blues band Hi Sheriffs of Blue.
Zijn schilderijen vind ik geweldig en sowieso het onderwerp Mental States. Ik kan hier uren over praten, tekenen of schrijven maar dat laatste doe ik voor het eerst en misschien moet ik ze nog een keer echt goed uitschrijven. Ik spaarde mental states voor een lange tijd vanaf zeer jong. Dit werd soms erg gevaarlijk vooral voor mijzelf. Als je alle mental states + ironie doet heb je er gelijk 2 x zoveel. Als je op een bepaalde mannier die afstand kunt nemen kun je ook andere gevoelens krijgen buiten het gevoel dat je op dat moment zelf denk horen te krijgen. Natuurlijk is dat vrij veilig , maar de gevaarlijkere waren toch wat interessanter omdat ik vooral de mental states die niemand ooit gehad zou hebben wilde bereiken. Obsessie is geen mental mindstate maar het creëert wel mindstates . Borderline en psychoses veroorzaken de meest vreemde states of mind.
In George Condor zijn schilderijen vind ik de mannier hoe hij met dingen de draak steekt, met oud en nieuw speel, en zijn stijl zeer interessant .


Waar ik me wat muziek betreft door laat beïnvloeden is dit voornamelijk Tekno of de laatste tijd meer Rock. Club scene interesseert me niet meer wat ik soms best jammer vind. Vooral als ik op een clubfeestje ben. De Club dj’s in Amsterdam zijn zowieso wel een stuk beter dan in Rotterdam, zover je die hebt. De decoratie van zo’n club vind ik wel vaak interessant en ik denk fantaseer toch wel een beetje die kant uit met mijn werk af en toe. Een museum omtoveren tot een kermis.. of anders om welke kunstenaar was dit ook al weer en dan die replica ervan. Dans bewegingen verzinnen vanuit andere bewegingen is ook een hobbie van me die ik eigenlijk al een tijdje heb laten liggen. Dansen op de muziek in mn hoofd op op de radio.of live gespeelt. Dansen doe ik ook met mijn hand als ik teken. Ik kan niet anders dus beter word de juiste muziek gespeelt.
De enige dichter die ik ken zit in een alcohol afkick kliniek. Maar hij is ook goede invloed.